Έβαλα αυτές τις φωτογραφίες φιδαετών στην σελίδα του χωριού μου και κάποιοι, κάτω από τον πλάτανο της πλατείας, λένε ότι ο ορνιθολόγος τα παραλέει και ότι μόνο ένας αετός πετάει πάνω από το χωριό. Πριν μερικά χρόνια θα έλεγαν: “Αποκλείεται, δεν υπάρχει αετός στο χωριό”.  Δεν πρόκειται γι’ αυτό που είχε πει ο Ιησούς : “οὐδεὶς προφήτης […]

Καθώς μένω σε ένα παλιό σπίτι αλλά σε μία μάλλον προνομιούχα θέση στα Κάστρα της Θεσσαλονίκης, έχω την ευκαιρία να παρατηρώ τα πουλιά πάνω στο τείχος αλλά κι αυτά που διέρχονται μεταξύ της πόλης και του Περιαστικού Δάσους ή των λιμνών Κορώνεια και Βόλβη. Αν ανέβεις στην ταράτσα τώρα τον χειμώνα θα δεις πάντα, στο […]

Σήμερα καθαρίσαμε τον Αηγιώργη στο Λευκοχώρι Αρκαδίας, την βραχοσπηλιά, από τα περιττώματα των νυχτερίδων που είχαν φωλιάσει εκεί. Το κάναμε όπως το έκαναν οι γονείς και οι παππούδες μας: • για να δείξουμε ότι μπορούμε να συνυπάρχουμε με τις νυχτερίδες και να διατηρήσουμε την παραμονή τους, αφού ήταν εκεί αιώνες πριν τους προγόνους μας που […]

Η παρουσίαση αυτή έχει ενδιαφέρον κυρίως για τους καταγόμενους από το Λευκοχώρι Αρκαδίας, αλλά δείχνει την ανάλογη πορεία σε πολλά χωριά που βρίσκονται σε βουνά. Το Λευκοχώρι είναι ένα χωριό που οριακά ζει από το ενδιαφέρον και την αγάπη μερικών ανθρώπων. Η πληθυσμιακή του κατάρρευση είναι παρόμοια με αυτήν άλλων χωριών στην Πελοπόννησο αλλά και […]

Λευκοχώρι Αρκαδίας το 1970 Καθώς συζητούσα με τον Μάκη Διόγο στην εκπομπή Μπάλα που κυλάει χόρτο δεν μαζεύει! για τις πυρκαγιές θυμήθηκα μια φωτιά του 1970 και το εντυπωσιακό να βλέπεις όλους τους κατοίκους του χωριού να τρέχουν σε μια μεγάλη απόσταση, έξω από το χωριό, για να την σβήσουν. Οι κάτοικοι έτρεξαν γιατί εκεί […]

Γεννήθηκα το 1821. Ο αδελφός μου πολεμούσε στην Τριπολιτσά με τον Πλαπούτα, τον Κανέλλο Δεληγιάννη και τον Γιάννη (Γενναίο) Κολοκοτρώνη. Πολύ μικρός κρύφτηκα στις πολεμίστρες στην σπηλιά του ΑηΓιώργη, στο φαράγγι του Τροχού, όταν ήρθε ο Ιμπραήμ στο χωριό. Είδα τους δικούς μας να γεμίζουν τα καριοφίλια, να ρίχνουν από τις πολεμίστρες, να γκρεμίζουν τον […]

Καθώς είμαστε υποχρεωμένοι να «μένουμε σπίτι» λόγω κορονοϊού και πολλοί βρίσκουν την ευκαιρία να δουν τους παλιούς φακέλους, ο παλιός φίλος Μίμης Νταλιάνης μου έστειλε αυτήν την ξεθωριασμένη φωτογραφία. Καθισμένοι πάνω στα «Κοτρώνια», 16 χρονών, με παντελόνια καμπάνα και σανδάλια. Γιατί στα Κοτρώνια; Γιατί για μας ήταν ένα ορόσημο. Τα κοτρώνια ήταν βράχια, που όταν […]

Όταν καμιά φορά είσαι στο βουνό για ορνιθολογική έρευνα μαζί με άλλους και σε «πιάσει χέσιμο» απομακρύνεσαι από την ομάδα προς μία κατεύθυνση. Καθώς όμως δεν ξέρεις αν ξαφνικά εμφανιστεί ένα ενδιαφέρον είδος πουλιού παίρνεις μαζί σου και τα κυάλια. Οι άλλοι καταλαβαίνουν την πρόθεσή σου και αναφωνούν «χέσε ψηλά κι αγνάντευε». Η απομάκρυνση με […]

Ήρθανε δίπλα από το σπίτι κατσούλαιοι εργάτες για να μεταφέρουν μερικά μέτρα πιο πέρα έναν ξύλινο στύλο της ΔΕΗ. Βγήκαμε να δούμε καθώς βαρούσαν με το λοστάρι για να σκάψουν έναν βαθύ στενό λάκκο. Όλοι τους μουστακαλήδες, γεροδεμένοι και φωνακλάδες. Ο δυνατότερος κρατούσε το λοστάρι και το βαρούσε με δύναμη στον στενό λάκκο βγάζοντας ταυτόχρονα […]

Ένα κείμενο για την σχέση των γεννημένων σε ορεινά χωριά πριν το 1970, με τον τόπο καταγωγής τους[1].  Για όσους διασχίσανε πολλούς αιώνες σε λίγες δεκαετίες και βρίσκονται σήμερα μετέωροι. Ανάλογες καταστάσεις υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα σε ορεινά χωριά που χαρακτηρίζονται από  πολύ περιορισμένες παραγωγικές δραστηριότητες. Υπάρχει άραγε κάποια προοπτική για αυτά τα χωριά […]

Το σκωπτικό αυτό κείμενο περιγράφει μια φανταστική εικόνα στο Λευκοχώρι Αρκαδίας. Γράφτηκε μετά από ένα όνειρο όπου είδα πολύ κόσμο στην δημοσιά του χωριού. Το προηγούμενο βράδυ, κάποιοι στον πλάτανο συζητούσαν για τις δυνατότητες ανάπτυξης του τουρισμού στο χωριό. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν έρημο δρόμο τον χειμώνα, που έχει κόσμο και μερικά κατοικήσιμα σπίτια […]

Μπορεί στο χωριό οι περισσότεροι να ήταν μαστόροι, αλλά ήταν χτίστες. Μαραγκοί δεν υπήρχαν. Έπρεπε να έρθουν από διπλανά χωριά. Ο πατέρας μου έλεγε πάντα ότι το σπίτι το έφτιαξε με δική του δουλειά και βοήθεια από άλλους, κάνοντας ανταλλαγές σε μεροκάματα. Μόνο τον μαραγκό είχε πληρώσει. Ντουλάπες δεν είχανε τα περισσότερα σπίτια. Ούτε οι […]

Μετά την εφαρμογή του Σχεδίου Καποδίστριας και στην συνέχεια του Σχεδίου Καλλικράτη, οπότε η αυτοδιοίκηση του χωριού εξαερώθηκε, έμεινε το κτήριο της κοινότητας χωρίς χρήση. Ο γραμματέας μεταφέρθηκε στα Λαγκάδια και στην συνέχεια το κέντρο των υπηρεσιών του δήμου βρέθηκε στην Δημητσάνα. Μετατράπηκε λοιπόν το κτήριο της Κοινότητας σε χώρο για τους νέους. Λειτουργεί εδώ […]

Το αρειμάνιο μουστάκι του γεροσκουφά δεσπόζει στην αφίσα για την 49η «Γιορτή των γερόντων». Ανάμεσα σε άλλους γέροντες, κοιτάζει αγέρωχος τον φακό του Μιχάλη που αποθανατίζει το πρώτο γλέντι των γερόντων. Πρώτος αυτός, ταπεινός και περήφανος μαζί, στο κέντρο πάντα του τραπεζιού, σε όλα τα επόμενα γλέντια, τα πρώτα χρόνια που όλοι μαζί τραγουδάνε κλέφτικα […]